Een wijntje drinken in het huis in de Provence, een duik nemen in de zee vlak bij de vakantiewoning in Domburg of het extra stulpje verhuren om er zo ook nog wat aan te verdienen. De een droomt ervan, een ander heeft het: een tweede huis.

Uit een online enquête gehouden door De Telegraaf onder ongeveer duizend tweedehuisbezitters, blijkt dat de verdeling tweede huizen in het buitenland en in Nederland 60/40 is. Uit de enquête onder bijna duizend mensen die (nog) géén tweede huis hebben, blijkt dat ruim 80 procent ervan droomt. De populairste plekjes voor een tweede huis in Nederland zijn de Veluwe, Zeeland, de Waddeneilanden, Friesland en ‘dicht bij eigen huis’. Frank de Groot, directeur Vakantie Makelaar, gespecialiseerd in recreatief vastgoed in Nederland: „Hoewel de woningmarkt nog steeds op zijn gat ligt, geldt dat niet voor bestaande tweede huizen. Deze huizen worden meer verkocht dan huizen van nieuwbouwprojecten die vaak stil komen te liggen in deze tijd. Mensen durven dat niet aan, bang om de rest van hun leven in een zandbak te wonen.”

De Groot legt uit dat het tweede huis op drie manieren wordt gebruikt. Als eerste is er het huis als particuliere belegging. „De eigenaar belegt dus in stenen en verhuurt het huis zodat het rendement oplevert.” Dit gebeurt steeds meer, zeker onder hen die aandelenmoe zijn of onder zelfstandig ondernemers die het als een pensioenspaarpotje zien. Wanneer het huis op een vakantiepark staat, wordt meestal gebruik gemaakt van een verhuur organisatie. „Zo krijgt een koper bij Landal GreenParks vijf jaar lang gegarandeerd zes procent rendement op de aankoopprijs van 198.000 euro.” Een prettige zekerheid, maar de koper moet zich wel houden aan de interieurregels van het park. „Je eigen lievelingsbank neerzetten, kan dus niet.” Deels het huis gebruiken voor eigen genot en deels voor verhuur, is de tweede optie en ten slotte is er ook een grote groep eigenaren die het huis puur voor eigen gebruik heeft. „Zij willen er geen vreemden in en maken het huis eigen door spullen naar hun keuze erin te zetten.” Deze groep koopt meestal uit emotie, omdat ze bijvoorbeeld mooie herinneringen aan vakanties op een plek hebben.

Uit de enquêtes blijkt dat de meeste mensen een tweede huis kopen met hun spaargeld. Volgens De Groot hoeft dat niet ongelooflijk duur te zijn: „Voor 30.000 euro heb je al een chalet op de Veluwe.” Aan de huizen op de exclusievere plekken, de A1-locaties, hangt wel een prijskaartje. „Op Ameland of in Bergen en Schoorl bijvoorbeeld.” De focus komt volgens De Groot de komende jaren te liggen op de renovatie van bestaande vakantiehuizen. „Je ziet vaak dat de parken op de meest prachtige locaties liggen, maar waar de huisjes niet meer in de beste staat verkeren.” Vergane glorie in veel gevallen, en dat is zonde, „maar met wat herontwikkeling, een grote lik verf en onderhoud kan dat verholpen worden”.

De meeste mensen, zo blijkt uit het onderzoek, willen of hebben reeds een tweede huis in het buitenland. Landen als Spanje en Frankrijk blijven populair, maar er zijn ook nieuwkomers in vakantiehuizenland, weet Henkjan Prins. Hij is oprichter van Second Home International. Oostenrijk bijvoorbeeld. „Daar is het vakantieseizoen lang en zijn de prijzen stabiel.” Of de Kaapverdische Eilanden, „erg mooi en slechts een uurtje langer vliegen dan de Canarische Eilanden, die de mensen zo onderhand wel kennen”. De huizenmarkt in het buitenland noemt hij momenteel ‘positief onrustig’. „Het is in beweging en dit komt onder andere door de banken die een lage rente op het spaargeld hanteren.” Mensen halen het geld nu gemakkelijker van de bank om het te investeren. Maar ook de weer stabiele prijzen van huizen in Spanje bijvoorbeeld doen mensen ertoe besluiten nu tot aankoop over te gaan. „Het is net als met aandelen, je moet op het juiste moment instappen.”

Met betrekking tot de vakantiehuizen in het buitenland, geldt eveneens de driedeling in het gebruik. Prins: „Verhuurpartijen als Belvilla en HomeAway helpen de particulier om het huis te verhuren. Hier zit altijd een afdrachtpercentage aan verbonden.” Veel mensen gebruiken de sociale media om het huis onder de aandacht te brengen, „of verhuren het door vrienden van vrienden, zoals we dat noemen, zodat niet Jan en alleman erop afkomt”.

Waar het vroeger veelal gepensioneerden waren die een tweede huis kochten, is er nu veel diversiteit onder de geïnteresseerden, aldus Prins. „Ouderen, maar ook jonge stellen die op zoek zijn naar een Spaanse finca die ze willen opknappen, of gezinnen die een mooie plek aan zee zoeken.” Je hoeft echt niet steenrijk te zijn: „Het miljonairsimago heeft het al lang niet meer, een vakantiehuis kan mogelijk zijn voor iedereen.” Prins benadrukt dat het op dit moment een kopersmarkt is. „Er liggen veel kansen. Mijn advies is dat mensen zich laten informeren en zich goed oriënteren. Dromen kunnen werkelijkheid worden!”

Bron: Telegraaf 11/09/13

Vakantiewoning kopen als particuliere belegging

De Groot legt uit dat het tweede huis op drie manieren wordt gebruikt. Als eerste is er het huis als particuliere belegging. „De eigenaar belegt dus in stenen en verhuurt het huis zodat het rendement oplevert.” Dit gebeurt steeds meer, zeker onder hen die aandelenmoe zijn of onder zelfstandig ondernemers die het als een pensioenspaarpotje zien. Wanneer het huis op een vakantiepark staat, wordt meestal gebruik gemaakt van een verhuur organisatie. „Zo krijgt een koper bij Landal GreenParks vijf jaar lang gegarandeerd zes procent rendement op de aankoopprijs van 198.000 euro.” Een prettige zekerheid, maar de koper moet zich wel houden aan de interieurregels van het park. „Je eigen lievelingsbank neerzetten, kan dus niet.” Deels het huis gebruiken voor eigen genot en deels voor verhuur, is de tweede optie en ten slotte is er ook een grote groep eigenaren die het huis puur voor eigen gebruik heeft. „Zij willen er geen vreemden in en maken het huis eigen door spullen naar hun keuze erin te zetten.” Deze groep koopt meestal uit emotie, omdat ze bijvoorbeeld mooie herinneringen aan vakanties op een plek hebben.

Uit de enquêtes blijkt dat de meeste mensen een tweede huis kopen met hun spaargeld. Volgens De Groot hoeft dat niet ongelooflijk duur te zijn: „Voor 30.000 euro heb je al een chalet op de Veluwe.” Aan de huizen op de exclusievere plekken, de A1-locaties, hangt wel een prijskaartje. „Op Ameland of in Bergen en Schoorl bijvoorbeeld.” De focus komt volgens De Groot de komende jaren te liggen op de renovatie van bestaande vakantiehuizen. „Je ziet vaak dat de parken op de meest prachtige locaties liggen, maar waar de huisjes niet meer in de beste staat verkeren.” Vergane glorie in veel gevallen, en dat is zonde, „maar met wat herontwikkeling, een grote lik verf en onderhoud kan dat verholpen worden”.

De meeste mensen, zo blijkt uit het onderzoek, willen of hebben reeds een tweede huis in het buitenland. Landen als Spanje en Frankrijk blijven populair, maar er zijn ook nieuwkomers in vakantiehuizenland, weet Henkjan Prins. Hij is oprichter van Second Home International. Oostenrijk bijvoorbeeld. „Daar is het vakantieseizoen lang en zijn de prijzen stabiel.” Of de Kaapverdische Eilanden, „erg mooi en slechts een uurtje langer vliegen dan de Canarische Eilanden, die de mensen zo onderhand wel kennen”. De huizenmarkt in het buitenland noemt hij momenteel ‘positief onrustig’. „Het is in beweging en dit komt onder andere door de banken die een lage rente op het spaargeld hanteren.” Mensen halen het geld nu gemakkelijker van de bank om het te investeren. Maar ook de weer stabiele prijzen van huizen in Spanje bijvoorbeeld doen mensen ertoe besluiten nu tot aankoop over te gaan. „Het is net als met aandelen, je moet op het juiste moment instappen.”

Met betrekking tot de vakantiehuizen in het buitenland, geldt eveneens de driedeling in het gebruik. Prins: „Verhuurpartijen als Belvilla en HomeAway helpen de particulier om het huis te verhuren. Hier zit altijd een afdrachtpercentage aan verbonden.” Veel mensen gebruiken de sociale media om het huis onder de aandacht te brengen, „of verhuren het door vrienden van vrienden, zoals we dat noemen, zodat niet Jan en alleman erop afkomt”.

Waar het vroeger veelal gepensioneerden waren die een tweede huis kochten, is er nu veel diversiteit onder de geïnteresseerden, aldus Prins. „Ouderen, maar ook jonge stellen die op zoek zijn naar een Spaanse finca die ze willen opknappen, of gezinnen die een mooie plek aan zee zoeken.” Je hoeft echt niet steenrijk te zijn: „Het miljonairsimago heeft het al lang niet meer, een vakantiehuis kan mogelijk zijn voor iedereen.” Prins benadrukt dat het op dit moment een kopersmarkt is. „Er liggen veel kansen. Mijn advies is dat mensen zich laten informeren en zich goed oriënteren. Dromen kunnen werkelijkheid worden!”

Bron: Telegraaf 11/09/13